Ευρωεκλογές, το κριτήριο της ΨΗΦΟΥ

Γράφει ο Βασίλης Τζώτζης

«Τότες βγάζαν λόγους στις ξύλινες εξέδρες, στα μπαλκόνια,
φωνάζαν τα ραδιόφωνα, ξανάλεγαν τους λόγους,
πίσω απ' τις σημαίες κρυβόταν ο φόβος,
μέσα στα τύμπανα αγρυπνούσαν οι σκοτωμένοι, 

κανείς δεν καταλάβαινε τι γινόταν,
οι σάλπιγγες μπορεί να δίναν το ρυθμό στα βήματα,
δε δίναν το ρυθμό στην καρδιά. Ψάχναμε το ρυθμό».

Γιάννης Ρίτσος

στο Καπνισμένο Τσουκάλι

«Κυριακή κοντή γιορτή» λέει η σοφή λαϊκή παροιμία, σοφία που μαζί με την πείρα του θα πρέπει να αξιοποιήσει ο ελληνικός λαός μπροστά στην κάλπη των Ευρωεκλογών.

Ο καθένας από μας θα σταθεί μέσα στο παραβάν και θα απαντήσει σε κάποιο ερώτημα, σε κάποιο δίλημμα και με βάση το Ψηφοδέλτιο που θα διαλέξει θα δώσει την δική του ξεχωριστή απάντηση.

Ας σταθούμε στα ερωτήματα που αντικειμενικά είναι τα ΚΥΡΙΑ, τα πιο επιτακτικά:

• Το βασικό κριτήριο της ψήφου αποτελεί η πολιτική της Κυβέρνησης, η πολιτική που με απλά λόγια ονομάζεται ΠΟΛΙΤΙΚΗ των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ. Το πρώτο ερώτημα είναι η συμφωνία ή η διαφωνία με την εφαρμοζόμενη πολιτική, η αποδοκιμασία ή η επιδοκιμασία στα κόμματα που είπαν «ΝΑΙ» και στα κόμματα που είπαν «ΟΧΙ».
• Η καταδίκη των φορέων από τους οποίους πηγάζουν αυτές οι πολιτικές. Η τρόικα ΔΕΝ είναι κάποια θεόσταλτη τιμωρία, αποτελεί τη συνένωση τριών Ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Δ.Ν.Τ. - Ε.Ε. - Ε.Κ.Τ.). Η ψήφος μπορεί να στείλει μήνυμα αποδοκιμασίας στα 2/3 της τρόικας, αν ο ελληνικός λαός θεωρεί «εταίρους» ή εχθρούς τη λυκοσυμμαχία των δανειστών. Αν θέλει την Ελλάδα μέσα ή ΕΞΩ από αυτές τις ενώσεις.
• Ποιος θα πληρώσει το χρέος; Ο ελληνικός λαός με βάση την επιλογή του θα απαντήσει αν θα αποπληρώσει το σύνολο του χρέους αποδεχόμενος το «μαζί τα φάγαμε» ή αν θα αρχίσει να παζαρεύει πιο κομμάτι του χρέους θα αποπληρώσει αποδεχόμενος εν μέρει την κατηγορία. Υπάρχουν όμως και επιλογές που τοποθετούνται ξεκάθαρα για μονομερή ΔΙΑΓΡΑΦΗ του.
• Το νόμισμα μαζί με όλους τους εκβιασμούς που προέκυψαν. Αν ο ελληνικός λαός τρομοκρατηθεί από τα «ξαναζεσταμένα» εκβιαστικά διλήμματα των Καννών θα φρενάρει την ένταση της καταδίκης της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Η ζωή απέδειξε πως ΔΕΝ υπάρχει φιλολαϊκή πολιτική στη νομισματική μέγγενη του ΕΥΡΩ, καμία παραγωγική ανασυγκρότηση. Ούτε καν στα πλαίσια της σοβαρής αστικής οικονομικής ανάλυσης, πολύ περισσότερο για φωνές που μιλούν για μια διαφορετική οργάνωση ολόκληρης της κοινωνίας.

ΨΗΦΟΣ για το ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της Ε.Ε. ή για να ΑΛΛΑΞΕΙ η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

Η δυναμική των πραγμάτων είναι Οφθαλμοφανής. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα αποτελέσει την επόμενη κυβέρνηση της χώρας εκφράζοντας αντικειμενικά τις διαθέσεις του κόσμου για να σταματήσει ο κατήφορος.

Αποτελεί όμως την επιλογή που ΔΕΝ συγκρούεται με τις αιτίες του κακού, ΕΠΙΖΗΤΕΙ όμως τα καταπραΰνει τις επιπτώσεις.

Είναι ίσως το πιο επιτακτικό όλων των ζητημάτων να ετοιμάζεται ο λαός από τώρα για να αντιμετωπίσει τη σίγουρη για το γράφοντα, ενδεχόμενη για τον κόσμο ενσωμάτωση της «αριστερής» κυβέρνησης. Υπάρχει η οδυνηρή εμπειρία του Πα.Σο.Κ. του '80 που με λίαν ριζοσπαστικότερα συνθήματα «ΕΟΚ & ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» μετέτρεψε την αγωνιστική «γενιά του πολυτεχνείου» σε ξεπουλημένες φιγούρες - πολιτικά πτώματα.

Είναι σημαντικότερο από όσο θα νόμιζε κανείς να μη «λεηλατηθούν» οι φωνές που υιοθετούν αντί-Ε.Ε. στάση στα αριστερά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., να μη μπούμε σε λογικές «χαμένης ψήφου» - αντικειμενικό σιωπητήριο για τους αγώνες, ώστε να επελάσει η αξιωματική αντιπολίτευση στον κυβερνητικό θώκο.

Κλείνοντας

«Το μέλλον δε θα ρθεί

από μονάχο του έτσι νετο σκετο

αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς

από τα βράγχια κομσομόλε άρπαξέ το

απ' την ουρά του πιονιέροι κι εσείς».

Βλ. Μαγιακόσφι

Ποτέ και πουθενά το δίκιο ΔΕΝ κρίθηκε μια Κυριακή πρωί από κάποιο χαρτί που μπήκε σε ένα φάκελο. Η 25^η του Μάη ΕΙΝΑΙ μια ΜΑΧΗ. Μία από τις πολλές «κουκίδες» στην τεράστια και ανηφορική γραμμή που οδηγεί σε έναν καλύτερο κόσμο ΧΩΡΙΣ εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Στο χέρι του κάθε Εργάτη, κάθε Άνεργου, κάθε φτωχού παραγωγού της πόλης ή της υπαίθρου, κάθε νέου/ας να κάνουν επιλογές που αύριο ΔΕΝ θα αξιοποιηθούν εναντίον τους.

Τζώτζης Βασίλης