Εγώ ο μικρός ανάμεσα στους μεγάλους περιφέρομαι άσκοπα χωρίς ελπίδα.
Αντιμετωπίζω τον νόμο την τάξη με σκέψεις και πράξεις λαθραίες, ζητώ ελπίδα.
Ζω ανάμεσα σε μεγάλους ανθρώπους που ταξίδεψαν στο φεγγάρι έχουν όνειρα, οράματα και αρετές.
Ζω ανάμεσα σε μεγάλους ανθρώπους, ευσεβείς και ειλικρινείς, σε ανθρώπους που δεν αμάρτησαν ποτέ.
Ζω ανάμεσα σε μεγάλους ανθρώπους που όταν πλαγιάζουν τις νύχτες γαληνεύει η ψυχή τους, ξέρουν τι θέλουν, τι ζητάν.
Ζω ανάμεσα σε μεγάλους ανθρώπους που πίστεψαν στον Θεό, όποτε έπεσαν σηκώθηκαν γιατί προσπάθησαν.
Ζω ανάμεσα σε μεγάλους ανθρώπους που πίνουν τρώνε, παίζουν χορεύουν και γελάν όποτε θέλουν!
Ζω ανάμεσα σε μεγάλους ανθρώπους που ξέρουν να μετρούν τα αστέρια, τους ορίζοντες και να εκπληρώνουν κάθε μεγάλη ή μικρή επιθυμία.
Εγώ ο μικρός τι ξέρω;
Ξέρω να κλέβω, λάτρεψα την αμαρτία και απεχθάνομαι την αρετή.
Εγώ ο μικρός τρώω όταν βρω και όταν έχω, σκεπάζω το κορμί μου με κουρέλια.
Εγώ ο μικρός παίζω τραγουδώ χορεύω νοιώθω αισθάνομαι και κοιμάμαι όταν μου το επιτρέπουν.
Εγώ ο μικρός κυβερνούμε από κανόνες και νόμους που με μειώνουν με ταπεινώνουν, με εξοργίζουν.
Εγώ ο μικρός ο ασεβής που δεν μπήκα ποτέ σε ναό δεν άναψα ποτέ κερί στέκομαι μόνος κάτω από την βροχή…
Εγώ ο μικρός, καρπός γόνιμης γυναίκας· έγινα ασήμαντος αδύναμος και ατελείς.
«Πατέρα» των μεγάλων ανθρώπων! εσύ που γνωρίζεις πες μου γιατί να ζω ανάμεσα σε δυο κόσμους τόσο διαφορετικούς, τόσο άνισους, γιατί εγώ να είμαι ο μικρός;.-
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος Εκδότης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου