Στη
μνήμη του δημοσιογράφου και φίλου Νίκου Τούλιου με αφορμή τη συμπλήρωση 1 χρόνου
από το θάνατό του, αντιγράφω ένα ποίημα του R.M.Rilke
(πρώιμα
ποιήματα) και του το αφιερώνω.
Αυτό
είναι νοσταλγία: να κατοικείς στο κύμα και να μην έχεις πατρίδα μεσ’ στο χρόνο.
Και
οι επιθυμίες αυτό είναι: σιγαλή συνομιλία της αιωνιότητας με καθημερινές ώρες.
Και
η ζωή είναι αυτό: ώσπου από ένα χτες να βγει η μοναχικότερη απ’ τις ώρες ώρα,
που διαφορετικά απ’ τις άλλες αδελφές της γελώντας, μπροστά στο αιώνιο μόνο θα
σωπάσει.
Ένας Φίλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου