Μήπως ένας "ψυχραιμίας" είναι απαραίτητος στην Π.Ε. Φλώρινας;

- Του Τάσου Τσαούσογλου
Αφορμή για το παρακάτω κείμενο αποτελεί ο διαδικτυακός και έντυπος διάλογος για την εκδήλωση των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Φλώρινας. Αιτίες ή αίτια υπάρχουν πολλές και πολλά και είναι τα χρόνια 

(λιμνάζοντα) και τρέχοντα (οξυνόμενα) προβλήματα της περιοχής μας.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στη Θεσσαλονίκη είχα γνωριστεί με έναν φοιτητή της Θεολογικής Σχολής, που ανήκε στη Χριστιανική Σοσιαλιστική Κίνηση (Χ.Σ.Κ.). Στις στιγμές έντασης και πολιτικών διενέξεων του φοιτητικού κινήματος, όπου όλοι μαζί μιλούσαν και δέρνονταν ο εν λόγω συνδικαλιστής και πιστός χριστιανός είχε μόνιμη την ατάκα «ψυχραιμία, αδελφοί, ψυχραιμία». Έτσι λοιπόν, στις συνελεύσεις και τα συνέδρια, αλλά και στην προσωπική του ζωή κατοχύρωσε με πατέντα το παρατσούκλι «ο ψυχραιμίας». Αξιολογότατη μορφή και προσωπικότητα, ελπίζω να είναι ευτυχής, όπου και αν βρίσκεται.

Από το 1912 ως το 2012 (τηλεγραφικά)

α. Μόνο 100 χρόνια ελεύθερης ζωής, της ελευθερίας νοουμένης ως κρατικής οντότητας. Αν αφαιρέσουμε τις δικτατορίες του Πάγκαλου, του Μεταξά και του Παπαδόπουλου τα χρόνια ελευθερίας περιορίζονται. Αν στα αφαιρούμενα προσθέσουμε τη δεκαετία 1940-1950, τότε το διάστημα ελευθερίας περιορίζεται ακόμη περισσότερο. Η μείωση αυτή συνεχίζεται, πάντα προσθέτοντας στα αφαιρούμενα, τα διαστήματα εξορίας, μετανάστευσης, οικονομικής ανέχειας, περιορισμού των πολιτικών ελευθεριών και της πολιτισμικής έκφρασης. Βαρύ, αλλά πολύτιμο παρελθόν.

β.  Οι κάτοικοι της περιοχής συνιστούν από τα μεγαλύτερα φυλετικά παζλ. Αρβανίτες, Βλάχοι, Σλαβόφωνοι, πριν και μετά το 1912. Με το Μικρασιατικό Πόλεμο και την ανταλλαγή των πληθυσμών, το 1922, έχουμε πρόσφυγες πάσης φύσεως (Θρακιώτες, Καυκάσιους, Μικρασιάτες, Πόντιους, Τουρκόφωνους κ.ο.κ.). Γλώσσες και γλωσσικά ιδιώματα; Χορούς, τραγούδια και μουσικά όργανα; Ήθη, έθιμα και τελετουργίες; Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε μικρότερες ομάδες, όπως οι Ρομά, οι Κρήτες, οι σκουρόχρωμοι γηγενείς κάποιων χωριών, οι ομογενείς από τις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., οι πολιτικοί πρόσφυγες και τα παιδιά τους, οι οικονομικοί μετανάστες κ.ο.κ., τότε έχουμε σκιαγραφήσει όλο τον ΠΛΟΥΤΟ της Φλώρινας. «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!»

γ. Τρένο είχαμε και δεν έχουμε.  Νοσοκομείο έχουμε, αλλά υποβαθμίζεται. Στη Δ.Ε.Η. προσλήψεις δε γίνονται και θέλουν να την πουλήσουν «μπίρ παρά». Το πανεπιστήμιο, αν δεν το κλείσουν, προσπαθούν να το περιορίσουν. Το Κ.Α.Φ.Κ.Α, το Κέντρο Υγείας και τα προνοιακά ιδρύματα αποψιλώνονται από στελέχη και υποβαθμίζονται οι υπηρεσίες τους.  Οι οδικοί άξονες σε συνθήκες 1950. Οι αναδασμοί σε στασιμότητα. Το πετρέλαιο θέρμανσης πράγματι «μαύρος χρυσός». Τα σχολεία συρρικνώνονται και εκπαιδευτικοί δεν προσλαμβάνονται. Οι τέχνες και ο πολιτισμός στηρίζονται στο μεράκι λίγων φιλότιμων. Η Εφορία Αμυνταίου θα κλείσει. Η Τράπεζα Ελλάδος έκλεισε. Η Αγροτική Τράπεζα πουλήθηκε. Οι δύο Ε.Α.Σ,. Φλώρινας-Αμυνταίου, αναντίστοιχες με το ρόλο τους.  Τα ορυχεία ανενεργά. Οι λίμνες και τα ποτάμια βρωμίζουν. Τα τουριστικά καταλύματα χωρίς πελάτες. Οι έμποροι και οι βιοτέχνες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Απελπισμένοι αγρότες παράγουν, αλλά δεν πληρώνονται. Δημόσιοι υπάλληλοι με μισθούς 1960. Ιδιωτικοί υπάλληλοι και εργάτες σε δουλοκτητικό σύστημα (άντε…φεουδαρχικό). Άνεργοι επιστήμονες και τεχνίτες νέοι («-Μπαμπά, δώσε 5 € να πάω για καφέ. – Οικονομία, παιδί μου, οικονομία»). Γυναίκες πολλαπλής καταπίεσης και εκμετάλλευσης με αμοιβές Ουγκάντας. Αυξάνονται οι χρήστες εξαρτητικών ουσιών. Εμφανίζονται άστεγοι, ανήμποροι και πεινασμένοι συμπολίτες μας. Ανασφάλιστοι ασθενείς… και η μιζέρια τελειωμό δεν έχει. Τι μπορούμε να κάνουμε;

Για τη λειτουργία και τη δράση μας σήμερα (πάλι τηλεγραφικά)

α. Το βαρύ, αλλά πολύτιμο παρελθόν πρέπει να αποδεχτούμε ότι είναι η συλλογική μας ιστορία και καθένας αναγνωρίζει τον εαυτό του ως κομμάτι της. Επειδή όμως υπάρχουν διαφορετικές αξιακές αναφορές, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ο σεβασμός της άλλης άποψης σε όλες τις δημόσιες εκδηλώσεις. Λυπάμαι, αλλά αυτό δεν έγινε για τα 100χρονα από την απελευθέρωση. Προβλήθηκε ΜΙΑ άποψη (την ονομάζω όχι εθνική, αλλά εθνικιστική) με μονομέρεια, αμετροέπεια, μεροληπτώντας τελικά. Θέλω να σημειώσω ότι η «Αυγή» (δημοκρατική εφημερίδα της Αριστεράς) δημοσίευσε εκτεταμένα αποσπάσματα από το λόγο του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεόκλητος συμμετείχε στις εκδηλώσεις με την πραότητα και νηφαλιότητα που τον διακρίνει. Επίσης φορείς του Νομού, που δεν ανήκουν στην κουλτούρα του Πρωτοσύγκελου Ιουστίνου τον βοήθησαν αποτελεσματικά στην όλη διοργάνωση. Ο Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Θανάσης Γερμανίδης έδωσε το παρόν. Θρησκευόμενοι και μη, οι πολίτες τίμησαν και σεβάστηκαν τη γιορτή. Προς τι λοιπόν οι εθνικιστικές κορώνες; Μήπως μερικά πράγματα πρέπει ν’ αλλάξουν σιγά-σιγά;

β. Χαίρομαι ιδιαίτερα, όταν είμαι καλεσμένος σε μεικτούς γάμους. Καμαρώνω τη νεολαία μας, τους χορούς της. Μουσικές και τραγούδια απ’ όλους, με όλους, για όλους. Ευχές για υγεία και χαρά σ’ όλα τα γλωσσικά ιδιώματα. Χρώματα και αρώματα απ’ όλα τα έθιμα και τις παραδόσεις.

Στην πορεία του στη Νότια Ελλάδα, αλλά και στην Ασία ο Μακεδόνας Μεγαλέξανδρος σεβάστηκε ό,τι και όσους πολιτισμούς και θρησκείες συνάντησε. Ίσως γι’ αυτό, δεν ονομάστηκε «Μικρός», αλλά «Μεγάλος». Και στο τέλος-τέλος αν τυχόν δεν έδειξε αυτόν το σεβασμό, θα ‘πρεπε να το ‘χει κάνει. Εμείς εδώ δε διδασκόμαστε; Στα 100χρονα της απελευθέρωσης θα ‘θελα να δεσμευτούν οι διοργανωτές ότι του χρόνου του Προφήτη Ηλία θα συνευρεθούν με το λαό ή το ποίμνιο -αν θέλετε- της Μελίτης. Όχι μόνο το πρωί στη Λειτουργία, αλλά και το βράδυ στις εορταστικές εκδηλώσεις. Η Εκκλησία, ο Δήμος και η Περιφέρεια μαζί με τους τοπικούς φορές και τις αρχές να αναλάβουν δράση εκδίωξης των συμμοριών που «επισκέπτονται» τρομοκρατώντας, βρίζοντας και χειροδικώντας στην πλατεία της Φλώρινας ή του Ξινού Νερού. Χρειάζεται πολύ κουράγιο για την Εθνική Ενότητα. Θα συμφωνήσω με την ρήση του Μακαριώτατου για παράλληλες σχέσεις Εκκλησίας – Κράτους. Οι υπόλοιποι, που απαιτεί η εθνική ενότητα, θα συνεχίζουν να λένε ποιήματα όπως «Ωιμέ το Μοναστήρι που χάθηκε;». Θα ακολουθήσουν τη συντεταγμένη Πολιτεία στην άποψη της σύνθετης ονομασίας για τη FYROM; Θα κλείσει το ζήτημα των πολιτικών προσφύγων με τον επαναπατρισμό των ολίγων που έμειναν; Αρετή και τόλμη, συμπολίτες μου!        

γ. Τα προβλήματα πολλά στον τόπο μας. Οι δαπάνες της Πολιτείας ελάχιστες και κακοεπιλεγμένες. Στηριγμένες σε πελατειακές σχέσεις και πολιτικές επιλογές. Καμία υποχώρηση σε θέματα υγείας, πρόνοιας, εκπαίδευσης, ενέργειας και μεταφορών. Κόκκινες γραμμές για τη στήριξη της αγροτιάς και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Τι είναι όλα αυτά; Κομμουνισμός – Σοβιετία; Όχι φίλοι και διαφωνούντες αντίπαλοί. Ένα λειτουργούν καπιταλιστικό σύστημα είναι στο φινάλε!!! Αν αυτό οδηγήσει στην επιτάχυνση των διαδικασιών για ένα σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, ακόμη καλύτερα!!! Αν επιβεβαιώσει τις αγορές, τις τράπεζες και το οικονομικό μοντέλο που βιώνουμε, χαρά σ’ αυτούς που το επικαλούνται.

Κλείνοντας μόνο μία επίκληση-παράκληση. Ανοιχτά αυτιά στη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει και ο Βουλευτής της αντιπολίτευσης. Ανοιχτά αυτιά στη βοήθεια του 25% των πολιτών της Φλώρινας που ψήφισαν ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Οι περισσότεροι είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και μάλιστα όχι κατ’ επίφαση. Άνθρωποι που πιστεύουν στις αξίες της αλληλεγγύης, της συνεργασίας, της αγάπης και του «εὖ ἀγωνίζεσθαι».

Με εκτίμηση

Τάσος Τσαούσογλου

Οικονομολόγος- εργαζόμενος στο νοσοκομείο μας

Γρ. Ν.Ε. του ΣΥΝ

Μέλος Κ.Π.Ε.ΣΥΝ

Μέλος Π.Σ.Ε. ΣΥ.ΡΙΖ.Α