Η Τροχαία Φλώρινας συμβουλεύει τους πολίτες, σε περιπτώσεις δυσμενών καιρικών φαινομένων, να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις μετακινήσεις τους.Στο πλαίσιο αυτό συστήνει στους οδηγούς:
Όταν κινούμαστε σε χιονισμένο δρόμο, προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε αν στο δρόμο έχουμε φρέσκο χιόνι (καλή σχετικά πρόσφυση), πατημένο χιόνι(μέτρια πρόσφυση), εμφανές παγωμένο χιόνι ή κρυμμένο πάγο κάτω από λεπτό στρώμα χιονιού (κακή πρόσφυση). Μπορούμε εύκολα να το καταλάβουμε από την αντίσταση και την αντίδραση του τιμονιού στις στροφές, το πόσο εύκολα σπινάρουν ή μπλοκάρουν οι ρόδες μας, ενώ όπου είναι ασφαλές για τους πίσω δοκιμάζουμε τα φρένα μας πριν χρειαστεί πραγματικό φρενάρισμα πανικού.
Με το παγωμένο χιόνι είμαστε ιδιαίτερα προσεχτικοί, ειδικά όσο πιο βαρύ είναι το αμάξι και ειδικά αν δεν έχουμε χειμερινά λάστιχα. Υπάρχει περίπτωση σε απότομες κατηφόρες, άσχετα με τα ηλεκτρονικά ευστάθειας ή την τετρακίνηση, το αυτοκίνητο απλά να κάνει... τσουλήθρα σαν σε παγοδρόμιο. Καλό είναι να παρατηρούμε το πως κινούνται τα άλλα οχήματα και να αφήνουμε μεγάλα περιθώρια και αποστάσεις για να προλάβουμε να αντιδράσουμε. Χρησιμοποιούμε το μπροστινό αυτοκίνητο σαν ένδειξη για τον δρόμο, αφού βέβαια είμαστε σίγουροι ότι έχουμε την ίδια ή καλύτερη πρόσφυση από αυτό (χειμερινά λάστιχα - αλυσίδες). Απότομες ανηφόρες ή κατηφόρες σε παγωμένο χιόνι αντιμετωπίζονται οριακά με χειμερινά λάστιχα, ενώ είναι προτιμότερο να φοράμε αλυσίδες.
Πολύ πιο επικίνδυνος όμως είναι ο 'μαύρος πάγος', που στην ουσία είναι παγωμένο νερό. Συνήθως κατά την διάρκεια της νύχτας που οι θερμοκρασίες πέφτουν πολύ, τα νερά από τα λιωμένα χιόνια παγώνουν δημιουργώντας ένα κανονικό παγοδρόμιο. Ο μαύρος πάγος δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά (δεν είναι άσπρο σαν το χιόνι) και είναι ιδιαίτερα γλιστερός. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει προειδοποίηση. Μπορεί να φτάσουμε σε μια σκιερή στροφή κατά την διάρκεια πχ. μιας ηλιόλουστης μέρας, όπου ο δρόμος έχει στεγνώσει ενώ σε μια μικρή απόσταση συνεχίζει να υπάρχει πάγος που φαίνεται σαν νερό. Κινούμενοι ακόμα και με φυσιολογικές ταχύτητες για στενό επαρχιακό δρόμο (30-40 χιλ/ώρα) είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα καταλήξουμε εκτός δρόμου. Τα 'καλοκαιρινά' λάστιχα αντιδρούν με μηδενική πρόσφυση, τα χειμερινά ή παντός καιρού έχουν υποτυπώδη πρόσφυση, ενώ συνεχόμενη (και κυρίως κατηφορική) διαδρομή σε 'μαύρο πάγο' θα αντιμετωπιστεί πάλι μόνο με αλυσίδες και με πολύ προσοχή.
Έτσι λοιπόν προσέχουμε πιο πριν, ελέγχουμε το θερμόμετρο του αυτοκινήτου για χαμηλές θερμοκρασίες και είμαστε υποψιασμένοι σε κάθε κομμάτι του δρόμου (και κυρίως σκιερό μέρος) που βλέπουμε 'κάτι σαν νερό' κάτω. Εκεί επιβραδύνουμε στο ελάχιστο δυνατό μέχρι να αναγνωρίσουμε την πρόσφυση, αλλά και προσέχουμε τους αντίθετα ερχόμενους οδηγούς που μπορεί πολύ εύκολα να καταλήξουν πάνω μας. Πάλι αν μπορούμε βλέπουμε τις αντιδράσεις του μπροστινού αυτοκινήτου και προσαρμοζόμαστε ανάλογα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου