Δύσκολη και επικίνδυνη η πυρκαγιά του Σκοπού Φλώρινας

Αποκαΐδια δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων άφησε πίσω της η μεγάλη πυρκαγιά στο Σκοπό Φλώρινας, μία από τις δυσκολότερες και πιο επικίνδυνες φωτιές, ακόμη και για τη ζωή των ίδιων των πυροσβεστών, 

όπως ομολογούν έμπειροι αξιωματικοί της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, η οποία προχτές στις 8.50 το βράδυ τέθηκε υπό μερικό έλεγχο.

Η πύρινη λαίλαπα έκανε στάχτη συνολικά 20.000 στρέμματα, εκ των οποίων 10.000 χορτολιβαδικής έκτασης, 8.000 δασικής έκτασης και 2.000 στρέμματα δάσους με οξιές, δρυς και πεύκα, σύμφωνα με μία πρώτη εκτίμηση της Π.Υ. ενώ θα ακολουθήσει αποτύπωση για τον ακριβή προσδιορισμό των καμένων εκτάσεων. Έπειτα από δέκα ημέρες σκληρής μάχης με τις φλόγες, οι πυροσβέστες έθεσαν υπό μερικό έλεγχο την καταστροφική πυρκαγιά. Χτες παρέμειναν 11 πυροσβέστες και δύο οχήματα για επιτήρηση και για να προλάβουν τυχόν αναζωπύρωση.

Ωστόσο οι πυροσβεστικές δυνάμεις παραμένουν σε επιφυλακή, καθώς ναι μεν στο ελληνικό έδαφος ελέγχθηκε η κατάσταση, όμως στην πλευρά της ΠΓΔΜ μαίνεται ενεργό μέτωπο. Χτες ο αέρας ήταν αντίθετος, ωστόσο μία αλλαγή των ανέμων θα μπορούσαν να ξαναφέρουν τη φωτιά εντός του ελληνικού εδάφους. Άλλωστε, η συγκεκριμένη πυρκαγιά ήρθε από την πρώην ΠΓΔΜ στις 26 Αυγούστου. 

Ο διοικητής της Π.Υ. Φλώρινας Παναγιώτης Λιθοξοΐδης, ο οποίος βρέθηκε από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή στο πύρινο μέτωπο, εξήγησε γιατί η πυρκαγιά πήρε μεγάλες διαστάσεις και άργησε να ελεγχθεί: «Η πυρκαγιά πριν μπει στα όρια του νομού Φλώρινας έκαιγε επί ημέρες στη FYROM. Εδώ ήρθε γιγαντωμένη. Λόγω των ισχυρών ανέμων είχε μεγάλη ταχύτητα. Διαπέρασε γρήγορα χορτολιβαδικές εκτάσεις. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα τις παραπάνω ανυπολόγιστες καταστροφές και δυσκόλεψαν το έργο κατάσβεσης».
Αν υπήρχε συνεργασία με την όμορη χώρα δεν θα είχαμε τόσο μεγάλες καταστροφές
Πάντως, στο σημείο αυτό ο αντιπύραρχος έθεσε ένα «κρίσιμο ζήτημα». Τόνισε «πόσο απαραίτητη είναι η συνεργασία των πυροσβεστικών υπηρεσιών Φλώρινας και Μοναστηρίου, μια συνεργασία που δεν υπάρχει, αφού δεν υπάρχουν διακρατικές σχέσεις». Πάντως, «το ζητούμενο είναι αυτή η συνεργασία να αποκατασταθεί. Αν υπήρχε, ίσως να μην είχαμε αυτόν τον τραγικό απολογισμό».

Σχετικά με τα χαρακτηριστικά της φωτιάς, ο Π. Λιθοξοΐδης, υπογράμμισε ότι «ήταν από τις χειρότερες και δυσκολότερες πυρκαγιές που έχω αντιμετωπίσει». Σημείωσε ότι «ήταν πολύ επικίνδυνη για τους ίδιους τους πυροσβέστες, οι οποίοι ρίχνονταν στο μέτωπο πάνω στο βουνό, ενώ έπρεπε να προσέξουν και να διασφαλίσουν διεξόδους διαφυγής. Υπήρχε ο κίνδυνος ανά πάσα στιγμή να εγκλωβιστούν στις φλόγες».

Τα χαρακτηριστικά που κατέστησαν «πολύ δύσκολη» την πυρκαγιά του Σκοπού», σύμφωνα πάντα με τον διοικητή της Π.Υ. Φλώρινας, είναι: Πέραν του γεγονότος ότι μπήκε γιγαντωμένη και με μεγάλη ταχύτητα στο ελληνικό έδαφος, όπως προαναφέρθηκε, ήταν μία φωτιά σε υψόμετρο 2.000 μέτρα. Μάλιστα στην κορυφή δεν υπήρχε νερό, οπότε οι πυροσβέστες έδιναν άνιση μάχη με τις τεράστιες φλόγες, χρησιμοποιώντας κλαδιά, φτυάρια κ.λ.π. Οι πυροσβεστικές δυνάμεις πάλευαν σε συνθήκες ασφυξίας, αφού σύμφωνα με τον διοικητή, «όταν άλλαζε απότομα ο αέρας οι πυροσβέστες δεν είχαν ούτε σπιθαμή με οξυγόνο για να αναπνεύσουν». Τις δύσκολες συνθήκες δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο το δύσβατο της περιοχής, που εμπόδιζε τη επιχείρηση των επίγειων πυροσβεστικών δυνάμεων. Γι’ αυτό κρίθηκε σημαντική η συμβολή των εναέριων μέσων, αν και ορισμένες φορές που χρειαζόταν δεν ήταν διαθέσιμα, καθώς ο κεντρικός σχεδιασμός απαιτούσε να βρίσκονται σε άλλες πυρκαγιές της χώρας. Επίσης, σωτήρια αποδείχτηκε μία τεράστια μπουλντόζα της ΔΕΗ, η οποία ανέβηκε μέχρι την κορυφή του βουνού, φτιάχνοντας αντιπυρική ζώνη εκεί που δεν μπορούσαν να φτάσουν τα πυροσβεστικά οχήματα. Συνέδραμαν ακόμη και γκρέιντερ και βυτιοφόρα.

Στη διάθεση των επιτελών της Π.Υ. τέθηκαν 100 πυροσβέστες και 16 οχήματα, αλλά συγχρόνως υπήρχε και η επίσης μεγάλη φωτιά του Βροντερού, όπου «τραβήχτηκαν» περί τους 25 πυροσβέστες. Ο αντιπύραρχος Π. Λιθοξοΐδης δήλωσε: «Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω από βάθους καρδιάς όλους τους πυροσβέστες που έδωσαν μία σκληρή μάχη με αυταπάρνηση. Μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς ήρθαν κατάκοποι στο μέτωπο μιας πολύ δύσκολης πυρκαγιάς από τη μεγάλη φωτιά της Ζακύνθου».

Πηγή: e-ptolemeos.gr