Επιχείρηση "σταχτόχηνα" για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Στην Πρέσπα απαντάται ο μοναδικός βιώσιμος αναπαραγόμενος πληθυσμός σταχτόχηνας στην Ελλάδα, γεγονός που τον καθιστά πολύ σημαντικό για 

τη χώρα μας. Σε διεθνές δε επίπεδο αποτελεί το νοτιότερο σημείο εξάπλωσης του είδους στην Ευρώπη και έναν από τους ελάχιστους εδραίους πληθυσμούς σταχτόχηνας στον κόσμο.

Η ανάγκη για τη μελέτη του είδους αποτελούσε στόχο της Εταιρίας Προστασίας Πρεσπών εδώ και χρόνια, ο οποίος τελικώς πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία του ολλανδικού κέντρου για την Ορνιθολογία Πεδίου, το SOVON Institute, καθώς και με την υποστήριξη των ιδρυμάτων ΜΑVA και Μποδοσάκη. Στόχος του προγράμματος είναι να αποκτηθεί και να εμπλουτιστεί η γνώση για την οικολογία των χηνών ώστε να διαμορφωθούν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία τους.

Επιπρόσθετα, μέσα από αυτό το πρόγραμμα θα δοθούν απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα όπως: Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την αναπαραγωγική επιτυχία, το ρυθμό θνησιμότητας και την επιβίωση των νεοσσών; Ποια η συσχέτιση της αναπαραγωγικής επιτυχίας με την ποιότητα του χόρτου; Οι μετακινήσεις των σταχτόχηνων είναι μόνο τοπικές ή εγκαταλείπουν την Πρέσπα και πότε συμβαίνει αυτό; Ποια είναι η τάση και η κατανομή του πληθυσμού; Ποια είναι τα εποχικά πρότυπα δραστηριότητας; Ο πληθυσμός της Πρέσπας πρόκειται για γενετικά απομονωμένο πληθυσμό;

Για να απαντηθούν όμως όλα αυτά τα ερωτήματα, έπρεπε να τοποθετηθούν δαχτυλίδια και κολάρα στα πουλιά, αλλά και πομποδέκτες, ώστε να συλλεχθούν τα απαραίτητα στοιχεία για τη χωρική κατανομή του είδους και τη χρήση του χώρου εντός και εκτός της λεκάνης των Πρεσπών. Μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισε για την υλοποίηση του σχεδίου αυτού η ομάδα της Εταιρίας Προστασίας Πρεσπών, μαζί με την ομάδα των ειδικών που ήρθαν από την Ολλανδία, ήταν η «σύλληψη» των χηνών, και μοναδικός τρόπος για την επίτευξή του κρίθηκε η χρήση εκτοξευόμενων διχτυών τα οποία εκτινάσσονται γρήγορα και σε απόσταση 12 μέτρων. Ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν είχε εφαρμοστεί παρόμοια τεχνική στην Ελλάδα και έτσι ανάμεικτα συναισθήματα κατέκλυσαν όλα τα μέλη της ομάδας που συμμετείχαν, ενώ το άγχος και η ανυπομονησία ελλόχευαν μέχρι η επιχείρηση να ολοκληρωθεί επιτυχώς. Τελικά, μετά από προσπάθειες τριών ημερών, την Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012, στις 10:42, 57 σταχτόχηνες περίμεναν κάτω από τα δίχτυα! Σε όλα τα πουλιά τοποθετήθηκαν μεταλλικά και πλαστικά δαχτυλίδια καθώς και πλαστικά κολάρα. Σε τέσσερα από τα 32 συνολικά αρσενικά πουλιά που πιάστηκαν, τοποθετήθηκαν πομποδέκτες GPS με τους κωδικούς H00, H01, H02 και H03. Έκτοτε η ομάδα συλλέγει τα στοιχεία που κομίζουν τα πουλιά και παράλληλα σχεδιάζει τα επόμενα βήματα για τη μελέτη και την επεξεργασία αυτών.