Μαζί οι δυο

 Λευκό θα το λέγα ή άσπρο;

Είναι ένα δίλημμα και αυτό

Λευκό σαν το κρασί

Και άσπρο σαν το χιόνι

Και ο έρωτας που στέκει;

Και στα δυο.

Με το κρασί μεθώ

και είμαι πιο κοντά σου

ανοίγουν  της καρδιάς μου

τα κλειστά κουτιά

και πιο κουτό με κάνουν.

Ο έρωτας δεν θέλει εξυπνάδα,

χωρίς μάτια στα τυφλά σε οδηγεί

σε κόσμους αιωνίας ηδονής.

Χωρίς αυτή δεν αντέχει

ούτε το πνεύμα ούτε το κορμί.

Αυτό είναι το λευκό που με λευκαίνει.

Και το άσπρο, το άσπρο σαν το χιόνι;

Του λείπει η ζεστασιά

και πιο κοντά μου σε φέρνει.

Το λευκό είναι έρωτας,

και το άσπρο είναι αγάπη

τα δυο μαζί με κάνουνε

δυο λέξεις να σου πω:

«Σ΄ αγαπώ».

Δημήτρης Μεκάσης