Το συνεργατικό έργο του Χάρη Κοντοσφύρη στο σπίτι του ποιητή στην Αλεξάνδρεια

Καβάφης, μια εμψυχωτική εγκατασταση στην κάμαρα του

Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης

Γεννήθηκε το 1863 και πέθανε το 1933, την ημέρα των γενεθλίων του (29 Απριλίου), στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στην ίδια αυτή πόλη έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του -εκτός από μια παιδική εξαετία στην Αγγλία, μιαν εφηβική υπερδιετία στην Κωνσταντινούπολη, και λιγοστά ταξίδια μεταγενέστερα, από τα οποία τα

σπουδαιότερα, αλλά ολιγοήμερα, έγιναν με προορισμό την Αθήνα: το τελευταίο τους σχετίζεται με την περιπέτεια της υγείας, που τελικά οδήγησε τον Kαβάφη στον τάφο. (Βιογραφική  υπόμνηση από τον Μίμη Σουλιώτη)
Το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού οργανώνει για τα το έτος Καβάφη μια αφιερωματική έκθεση με προσκεκλημένους καλλιτέχνες από την Αίγυπτο, την Κύπρο και την Ελλάδα το Φθινόπωρο του 2013. Στα πλαίσια αυτού του ενχειρήματος ο προσκεκλημένος Χάρης Κοντοσφύρης συνέδραμε με αφορμή το πεζο-ποιήμα  Ενδύματα του Κ.Π.Καβάφη με ένα συνεργατικό έργο εικαστικής εγκατάστασης στο υπνοδωμάτιο του Ποιητή. Καθοριστική ήταν η συνεργασία του προσωπογράφου γλύπτη Χρήστου Τσώτσου, και η μελέτη του νέου καλλιτέχνη Θωμά Μακινατζή. Η εικαστική εγκατάσταση  θα ολοκληρωθεί με τη συνεργασία κι άλλων ακόμα καλλιτεχνών.

Ενδύματα

Μέσα σ' ένα κιβώτιο ή μέσα σ' ένα έπιπλο από πολύτιμον έβενο θα βάλω και θα φυλάξω τα ενδύματα της ζωής μου. Τα ρούχα τα κυανά. Και έπειτα τα κόκκινα, τα πιο ωραία αυτά από όλα. Και κατόπιν τα κίτρινα. Και τελευταία πάλι τα κυανά, αλλά πολύ πιο ξέθωρα αυτά τα δεύτερα από τα πρώτα.
Θα τα φυλάξω με ευλάβεια και με πολλή λύπη. Όταν θα φορώ μαύρα ρούχα, και θα κατοικώ μέσα σ' ένα μαύρο σπίτι, μέσα σε μια κάμαρη σκοτεινή, θα ανοίγω καμιά φορά το έπιπλο με χαρά, με πόθο, και με απελπισία.
Θα βλέπω τα ρούχα και θα θυμούμαι την μεγάλη εορτή - που θα είναι τότε όλως διόλου τελειωμένη.
Όλως διόλου τελειωμένη. Τα έπιπλα σκορπισμένα άτακτα μες στες αίθουσες. Πιάτα και ποτήρια σπασμένα κατά γης. Όλα τα κεριά καμένα ώς το τέλος. Όλο το κρασί πιωμένο. Όλοι οι καλεσμένοι φευγάτοι. Μερικοί κουρασμένοι θα κάθονται ολομόναχοι, σαν κ' εμένα, μέσα σε σπίτια σκοτεινά - άλλοι πιο κουρασμένοι θα πήγαν να κοιμηθούν.

(από τα Kρυμμένα Ποιήματα 1877; - 1923, Ίκαρος 1993)

Περρισσότερες πληροφορίες: Φλώροι εικαστικοί