Πένθιμο Λουλούδι

Ρε μπαγάσα περνάς καλά εκεί πάνω [στίχος τραγουδιού]. 

Ψιλοβρέχει, σταγόνες θλιμμένες αποχαιρετούν τον αυτόχειρα συνταξιούχο φαρμακοποιό στην πλατεία Συντάγματος. Σταγόνες ποτίζουν σπόρους που φύτεψα χθες στον κήπο μου. Αντιστέκομαι και θέλω 

να δώσω ζωή. Δίπλα στον κήπο μου, ένα πηγάδι με λευκές [μόνο λευκές πέτρες]. Κάτι σαν μνήμα για ένα πρόσωπο όμορφο, που διάλεξε [για άλλους λόγους από αυτούς του φαρμακοποιού] να αποχαιρετήσει τη ζωή [8-2-1968]. Ένας ήχος θαλάσσιου κύματος να σπάει τα μούτρα του σε βράχους στα "Γραδάκια" της Λάσσης Αργοστολίου, όταν ανήξερα δικά μου νιάτα, χαίρονταν εικόνες αιώνιων ελαιόδενδρων. Εκείνο [8-2-1968], ήταν μια απόγνωση προσωπική και άφησε μέσα μου το μήνυμα. Η αυτοκτονία μπροστά στο Κοινοβούλιο, είναι βαθύτατη πολιτική πράξη. Ας είναι η τελευταία αυτοκτονία προσωπικής οικονομικής απόγνωσης [που είναι και συλλογική]. Δεν είναι λύση να ''αποχωρούμε''. Η λύση είναι η αντίσταση, η πολιτική με τη σκέψη μας, με τη ψήφο μας, με την κριτική στάση μας. Η λύση είναι να δίνουμε ζωή. Υποκλίνομαι στον αυτόχειρα, θα φυτεύω όμως στον κήπο, θα δίνω ζωή. Οφείλω σ' αυτόν τον άνθρωπο. Μην ακούσω ή διαβάσω ότι ''είχε προσωπικά αδιέξοδα'', γιατί αυτοί που θα το ισχυριστούν [αν] θα είναι χονδρόπετσοι, και δεν θα τους ξεπλένει καμιά βροχή. Μια ''τροπολογία'' ζήτησε ο άνθρωπος για να ζήσει και δεν πέρασε.. Άφησε όμως ανεξίτηλο το μήνυμά του στην κυβέρνηση ''Τσολάκογλου''...

Γερμανίδης Θανάσης

Υ.Γ

1] Δωδέκατη είδηση το τραγικό γεγονός στο δελτίο ειδήσεων του κρατικού ραδιοφώνου, στις 2.00 μμ. Δε νομίζετε ότι έπρεπε να είναι πρώτο;

2] "Γραδάκια": Μικρή -κλειστή -βραχώδης παραλία.