Ο Θρύλος της Νύφης του Αγίου Νικολάου...

Ο θρύλος της νύφης του Αγίου Νικολάου ξεκινάει εδώ και πολλά χρόνια απο την πόλη της Φλώρινας. Όταν πρωτοχτίστηκε ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου...

ένα νεαρό ζευγάρι αποφάσισε να παντρευτεί. Όλα ήταν έτοιμα γι' αυτόν τον γάμο, κόσμος περίμενε στο προαύλιο της εκκλησίας. Πρώτη

εμφανίστηκε η κοπέλα. Όσο περνούσαν τα λεπτά, ο νεαρός γαμπρός δεν εμφανιζόταν. Μετά απο 1 ώρα περίπου ο κόσμος άρχισε να δυσανασχετεί και να φεύγει απο την εκκλησία. Η νύφη μέσα στα νεύρα της και την στεναχώρια της, έτρεξε προς το σπίτι της και κλείστηκε στο δωμάτιο της. Η οικογένεια της προσπαθούσε να την ηρεμήσει με κάθε τρόπο, μάταια όμως. Το μόνο που πέρνανε σαν απάντηση ήταν το κλάμα της και τις φωνές της. Μετά απο ώρες, βγήκε απο το δωμάτιο της και πήγε και πάλι στην εκκλησία. Περίμενε και πάλι τον αγαπημένο της μπροστά στην είσοδο. Έμεινε εκεί όλο το βράδυ. Οι δικοί της δεν μπορούσαν να της αλλάξουν γνώμη. Το επόμενο πρωί, ο πατέρας της αποφάσισε να μαζέψει τους γείτονες και να βγουν να ψάξουν τον γαμπρό της κόρης του. Ψάξανε παντού, δεν άφησαν πόρτα για πόρτα χωρίς να χτυπήσουν και να ρωτήσουν μήπως κάποιος είδε τον νεαρό. Χωρίς αποτέλεσμα όμως. Γύρνοντας απογοητευμένοι το απόγευμα στο σπίτι τους, ο πατέρας και οι γείτονες, άκουσαν έντονα γαυγίσματα απο ένα μικρό λιβάδι, πίσω απο τον ιερό ναό. Τους φάνηκε παράξενο γιατί τα σκυλιά γαύγιζαν με μανία. Αποφάσισαν να πάνε να το ελέγξουν. Πέρασαν λοιπόν το ποτάμι και ακολούθησαν τον ήχο των σκυλιών ο οποίος τους οδήγησε μπροστά σε ένα φρικτό θέαμα. Σε ένα κλαρί ενός δέντρο, ο νεαρός γαμπρός ήταν κρεμασμένος. Αμέσως τον κατέβασαν. Ο πατέρας όμως δεν ήθελε να μαθευτεί αυτό το γεγονός στους υπόλοιπους κατοίκους και στην απελπισμένη κόρη του, και έτσι αποφάσισε μαζί με τους υπόλοιπους άντρες να τον θάψουν κάπου που άλλος άνθρωπος δεν θα πλησίαζε. Κρύψανε τον νεκρό άντρα μέσα σε κάτι θάμνους και την επόμενη μέρα, πρωί πρωί πήγαν να σκάψουν έναν πρόχειρο τάφο. Φώναξαν τον παπά ο οποίος δεν συμφώνησε καθόλου με την ταφή του νεκρού γαμπρού στο λιβάδι. Παρ' όλα αυτά όμως οι άντρες τον έθαψαν κάτω απο ένα δέντρο. Δεν γνωρίζουμε αν ήταν το ίδιο στο οποίο τον βρήκαν κρεμασμένο ή απλώς ήταν ένα άλλο δέντρο. Οι μέρες περνούσαν στην περιοχή και κανείς δεν ήξερε τι απέγινε ο νεαρός άντρας. Μόνο ο πατέρας, ο παπάς και 2-3 άντρες ακόμα. Η παραλίγο νύφη ήταν απαρηγόρητη. Δεν έβγαινε απο το σπίτι της, και ήταν κλεισμένη συνέχεια στο δωμάτιο της. Το κλάμα της ακουγόταν σε όλη την γειτονιά. Καθώς περνούσε ο καιρός, η νεαρή κοπέλα άρχισε να βρίσκει τα λογικά της αφού πλέον είχε καταλάβει ότι ο αγαπημένος της δεν πρόκειται να εμφανιστεί ποτέ. Tα χρόνια πέρασαν και η νεαρή κοπέλα, γυναίκα πλέον έμεινε χωρίς γονείς. Ζούσε στο πατρικό της σπίτι, μόνη, χωρίς κανέναν για συντροφιά. Μαρτυρίες ανθρώπων λένε πως είχε κλειστή στο σπίτι της και στον εαυτό της. Την βλέπανε τις Κυριακές μόνο στην λειτουργία του Ιερού Ναού. Γύρω στα 50-60 χρόνια της, δεν ξέρουμε ακριβώς, η κοπέλα πέθανε. Ένας βοσκός την εντόπισε νεκρή στο λιβάδι, πίσω απο τον Άγιο Νικόλαο, λίγα μέτρα μακρυά απο το '' Δέντρο Του Κρεμασμένου ''. Παράξενη και ανατριχιαστική σύμπτωση; Ή μήπως όχι. Ποτέ δεν θα μάθουμε. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι η ψυχή της δεν έχει γαληνέψει ακόμα και περιπλανιέται στην γειτονιά κλαίγοντας και ψάχνοντας τον αγαπημένο της γαμπρό. 

Επιμέλεια: Παναγιώτης Παπαδόπουλος