εκθέτει και γελοιοποιεί διεθνώς τη χώρα μας και τον πολιτισμό μας. Γέννημα -φυσικά- της μεταπολιτευτικής κουλτούρας, της παρακμής που επί δεκαετίες καλλιεργήθηκε στην κοινωνία μας από το σάπιο πολιτικό κατεστημένο.
Σχολικά κτήρια, Γυμνάσια και Λύκεια, καταλαμβάνονται εν μιά νυκτί από μια χούφτα ανήλικους μαθητές αλλά και εξωσχολικά στοιχεία. Η πρόσβαση εμποδίζεται, τα μαθήματα διακόπτονται και χάνονται, οι σχολικές υποδομές και ο δυσαναπλήρωτος εξοπλισμός καταστρέφονται, η σχολική ζωή διαταράσσεται. Το χειρότερο όμως, πίσω από τις κλειδωμένες πόρτες των σχολείων λαμβάνουν χώρα βανδαλισμοί, υπέρμετρη κατανάλωση αλκοόλ, χωρίς να λείπουν οι πληροφορίες ακόμα και για ανείπωτες, έκνομες δράσεις και ενέργειες. Τραγικές φιγούρες οι υπόλοιποι μαθητές που κάθε πρωί προσέρχονται και αποχωρούν, αρνούμενοι να συμμετάσχουν στο αίσχος, και οι εκπαιδευτικοί που καλούνται να κατευνάσουν τα πνεύματα και να συρθούν σε διαπραγματεύσεις-παρωδία με τους καταληψίες για κάποια τουλάχιστον έωλα η και παντελώς ανύπαρκτα «αιτήματα».
Η Τ.Ο. Χρυσής Αυγής Φλώρινας δε χρειάζεται να καταγγείλει τα γεγονότα. Είναι γνωστά σε όλους. Οι Αρχές κωφεύουν χαρακτηριστικά, εγείροντας εύλογα υποψίες ότι άνωθεν (από πού άραγε;) εντολές τις υποχρεώνουν σε αδράνεια. Αν καταλαμβάνονταν άλλο δημόσιο κτήριο ή υπηρεσία, ή κάποιο άλλο εκπαιδευτήριο ιδιωτικό σαν τη πανάκριβη σχολή Χιλλ, όπου ο εξοχότατος και λαοπρόβλητος πρωθυπουργός, γνήσιο τέκνον του Λαού, επέλεξε να στείλει τα δικά του τέκνα, η επέμβαση του νόμου θα ήταν άμεση και καταλυτική. Εκεί το κράτος δε συγχωρεί παρατυπίες. Όμως τα δημόσια σχολεία όπως φαίνεται είναι «του συρμού» και συνεπώς αδιάφορα για την ελίτ που δυναστεύει διαχρονικά τη χώρα.
Παρόλα αυτά, το Υπουργείο Παιδείας (ή όπως τελευταία ξαναβαφτίστηκε) σφυρίζει αδιάφορα. Το ότι χάνονται τόσες πολύτιμες ώρες μαθημάτων ουδόλως τους απασχολεί. Εδώ και δύο χρόνια έχουν ανάγει το «Σχολικό Εκφοβισμό» (το μπούλιγκ δηλαδή) σε μείζον θέμα της παιδείας, λες και δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα. Η πιο ακραία όμως έκφραση του μπούλιγκ, η κατάληψη ολόκληρου του σχολείου από μια χούφτα ακραίων στοιχείων και η τρομοκράτηση των μαθητών δεν φαίνεται να τους ενοχλεί. Μήπως τους ευχαριστεί κιόλας;
Το θέμα έχει πολλές διαστάσεις:
Η νομική διάσταση είναι υπαρκτή. Έχουμε σωρεία φερομένων παρανόμων πράξεων, όπως διατάραξη λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας, αδικήματα περί ναρκωτικών, διακεκριμένες φθορές, έκθεση ανηλίκων σε κίνδυνο, αποπλάνηση ανηλίκων, κλπ. Δεν λείπει και ο κίνδυνος και ορατό το εφιαλτικό ενδεχόμενο καταστροφής των αρχείων των σχολείων, με αποτέλεσμα οι απόφοιτοί τους να χάσουν κυριολεκτικά τα απολυτήριά τους (!!!)
Η οικονομική διάσταση δε μπορεί να παραμεληθεί. Σε περιόδους κρίσης και οικονομικής στενότητας οι φθορές που προκαλούνται απαιτούν σημαντικές δαπάνες από τους οικείους Δήμους για την αποκατάσταση. Χρήματα δεν υπάρχουν ούτε για τα απαραίτητα. Και φυσικά όλα τα σπασμένα θα τα πληρώσουμε εμείς οι δημότες, σαν μόνιμα καταδικασμένοι υπαίτιοι, από την τσέπη μας.
Το σημαντικότερο όμως είναι η ηθική βλάβη της νεολαίας. Το Σχολείο βεβηλώνεται, και από ιερός χώρος και ναός της Γνώσης και της Αρετής καταντάει άντρο παρανομίας και ακολασίας. Οι τρυφερές παιδικές ψυχές εθίζονται στην απαξίωση των θεσμών, στην παρακμή, στο χαβαλέ, στην υποκρισία των «αιτημάτων», στον τσαμπουκά των συμμοριών, στην κατάλυση των αξιών, στην άνεση της αναίδειας απέναντι σε γονείς και δασκάλους, (στα πιο σεβαστά δηλαδή πρόσωπα για ένα νέο), και στην ιδέα ότι η επιβολή στέρησης της Παιδείας από άλλους που την θέλουν, η καταρράκωση της ποιότητας και του ήθους, η παράδοση στα ποτά και στα ναρκωτικά, οι βανδαλισμοί, η υποκρισία των «αιτημάτων», ο ανέξοδος ψευτοτσαμπουκάς, είναι μορφές αγώνα και επανάστασης. Το μεταπολιτευτικό καθεστώς διέφθειρε γενιές ολόκληρες παιδιών με την παιδοκολακεία, την προβολή σαθρών προτύπων, με την απαξίωση της εργατικότητας και της φιλομάθειας, με την αποκοπή από τις παραδοσιακές αξίες, με την προώθηση ενός κίβδηλου και ανέξοδου «εκδημοκρατισμού» στην Παιδεία. Σήμερα απολαμβάνουμε τους πικρούς καρπούς αυτής της ελεεινής πολιτικής.
Το «έθιμο» των καταλήψεων καλά κρατεί στην παιδεία μας, με τις ευλογίες των οργάνων της Πολιτείας. Είναι όμως καταστροφικό από πολλές πλευρές. Έχοντας περιπλεχθεί ιδιαίτερα, χρειάζεται καίρια αντιμετώπιση τόσο με παιδαγωγική νουθεσία, όσο και με νομική επιβολή. Η Χρυσή Αυγή δε μπορεί να το ανεχθεί. Δε μπορεί να βλέπει τις νέες γενιές να καταστρέφονται, δε μπορεί να κοιτάει την κοινωνία, τους γονείς, τους δασκάλους, τους φιλομαθείς και φιλόπονους μαθητές, να στέκουν ανήμποροι μπροστά στο κακό που βιαίως τους επιβάλλεται. Όταν αναλάβει το τιμόνι της χώρας στα χέρια της (και φαίνεται πως δεν αργεί αυτό), οι καταλήψεις θα αποτελούν πια μια πικρή ανάμνηση ενός θλιβερού παρακμιακού παρελθόντος. Έχουμε και τα παιδαγωγικά και τα διοικητικά μέσα και προπαντός τη θέληση και το χρέος να το κάνουμε. Γιατί όπως λέει και ο τίτλος, αν πας στις καταλήψεις, αγράμματος και όχι μόνο πας να μείνεις.
Τ.Ο. Χρυσής Αυγής Π.Ε. Φλώρινας
Συντονιστική Επιτροπή Αλληλεγγύης - Παιδείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου